Papa en mama willen mij vandaag mee naar huis nemen.
Maar ik ben zo graag in dit hotel.
Eigenlijk wil ik liefst niet gestoord worden.
Hier ben ik dan toch vertrekkensklaar. Ready for take-off...
Gearriveerd in Anderlecht.
Nee dat dekentje wil ik niet.
Dat is al veel beter...
Nadia, de dochter van opa Paul, kwam vandaag als eerste langs.
Soms moet Milo wakker gemaakt worden om te drinken. Niet zo leuk, weet Papa, die zelf ook niet graag gestoord wordt.
Al spoedig daagt ook opa Paul op, samen met Oma Viviane. Opa Paul krijgt het als buitenmens al snel te warm op de materniteit.
Lekker inslapen bij Mama na de voeding.
En dromen dat ik morgen naar huis mag...
Tussen twee voedingen door slaap ik soms kort, soms lang. Het eten geeft mij krampkes. Eens goed huilen lucht op en is goed voor mijn longen.
Opa Thijs bedankt Milo voor het verderzetten van zijn naam.
Oma bespreekt de volgende breiprojecten.
Ik geniet alvast van het resultaat van haar laatste project.
René, de broer van Opa Vandeweyer komt op bezoek, samen met zijn vrouw Noëlla en kleinkind Lucas.
Even uitrusten, want deze morgen kreeg ik al Kind & Gezin, de pediater, de voedingsdeskundige, de kinesist, de vroedvrouw en nog een paar anderen op bezoek. Ik ben voor het eerst proper gewassen.
Spoedig breekt echter weer het bezoekuur aan. Hier ben ik bij mama en opa Vandeweyer.
Hier bij oma Hilde. Ik bezorg haar een schuldgevoel door te beginnen huilen net als ze mij in haar armen neemt.
Papa kan mij al goed troosten.
En opa Vandeweyer brengt mij zelfs aan het lachen. Terwijl ik nog veel te klein ben om al te kunnen lachen.
Frank (hier op de foto met mij) en Dimi brachten een zonnig cadeautje mee.
Al snel krijg ik bezoek. Hier ben ik bij oma Viviane.
En hier bij oma Thijs. Opa Thijs (op de achtergrond) weet dat mijn naam "Zacht en goed" betekent en van Griekse oorsprong is.
Ondertussen heb ik al leren drinken bij mama.
Daarna kwam meter Cindy Vandeweyer mij bezoeken. Ik ben het gefotografeer wel al wat beu en houd hier mij hanschoenen voor mijn gezicht.
Allez, ik zal toch nog eens poseren met Lieve Thijs, mijn andere meter.
Het was een vermoeiende dag.
Ik ben geboren! Hier ben ik slechts een paar minuten oud. Het is nog even wennen. 
Ik mag gelukkig al snel bij mama.
En dit is mijn papa.
Ik heb vooral behoefte aan liefde en aandacht.
He ... nu kun je toch niet meer naast mij kijken. Ik kom er bijna uit, maar zit hier voorlopig nog goed.
